Σεπτέμβρης στην Καστανέα – ανάμεσα σε φως, σιωπή και προσμονή
Ο Σεπτέμβρης έφτασε στην Καστανέα σαν απαλό χάδι μετά το πυρωμένο καλοκαίρι.
Οι πρώτες δροσιές κατεβαίνουν από το βουνό, οι καστανιές αρχίζουν να βαραίνουν από τον καρπό τους και το χωριό φοράει ξανά εκείνο το μυσταγωγικό του ένδυμα: ησυχία, φως που γλυκαίνει, δρόμοι που μυρίζουν ξύλο και βρεγμένο χώμα.
Στα καφενεία ξαναρχίζουν οι κουβέντες για τον χειμώνα που έρχεται, για το μάζεμα των κάστανων, για τις γιορτές που θα φέρουν πίσω τους απόδημους. Η ζωή εδώ κυλά αργά, αλλά γεμάτη νόημα.
Η Καστανέα δεν είναι απλώς ένα χωριό· είναι μια υπενθύμιση ότι υπάρχει ακόμη χώρος στον κόσμο για σιωπή, για συνάντηση, για ρίζες που μας δένουν. Και κάθε Σεπτέμβρη, μας καλεί να ξαναθυμηθούμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και τι αξίζει στ’ αλήθεια να κρατήσουμε.
